Friday, January 28, 2011

ayoko na nanaman!!!

Hay nandito nanaman ako sa sitwasyon na to..


Trying hard nanaman para kalimutan ang isang tao na wala na atang balak talagang bumalik pa.

Hahaha, nakakalungkot!

ng dahil lang sa pag kikita namin at pag kakausap parang bumalik lahat, hay..

napaka hina ko naman ata..

Ano ba naman, bakit kung kelan na OK na ko, saka naman sya mag papakita ulit, at mag papakita ng motibo, ano banaman..

God pls give me a reason, kaya ko ng wala sya eh, pero bakit pag oK na ko, eh pinapakita nyo sya sakin, pls!

Ayoko nadin mag load, na tetemp lang ako na i text sya..

HAy,. 5months nadin naman un.. handa nanaman ako na kalimutan sya..

Handa na din ako mag mahal muli, pero bakit wala akong makita?

Hindi ko lang siguro mapansin yung iba, dahil naka focus padin ako sa kanya.

Hay, ayoko na po..

Sawang sawa na ko, madehado!

wala naman nang yayari, wala naman...

Ayoko na.. pls.. leave me alone!!!!!

pls.. bago naman.. o kaya kahit wala, basta mawala na tong feelings na to!!!

Saturday, January 22, 2011

hay

Alam ko ang totoo sa sarili...

hay.. pero wala ganon talaga.. wala atang magagawa eh..

Sasabay nalang sa agos ng panahon.. bahala na ika nga..

Wala akong kayang gawin ngayon...

bakit ba kung kelan mo kelangan saka naman wala...

hay...

bakit ba kung kelan pede na saka pa sya hindi


ang gulo naman ohh


mababalew nanaman ako!


potek!!

Tuesday, January 18, 2011

Nakaw

Madilim, makapal ang ulap, may puno sa paligid na walang dahon, at malamig ang simoy ng hangin, di mo batid sa paligid na walang tao, dahil maliwanag ang ilaw sa tapat ng poste , nakatayo lamang kami.. di ko alintana ang oras kahit gabi na, pero batid ko na masaya ako kung asan man ako at kung sino ang kasama ko... nakakatuwang isipin na mag kasama kami ng panahon na yun, batid namin na namimiss na namin ang isat isa, pero wala akong magagawa...

wala...

nakaw... ahahha. tama na to, next time nalang ulit.. hahaha..

ngayon lang ulit nadalaw sa blog...

malabas lang ang emosyon kong to! hehehe